Je hield je wat verscholen
in de schaduw
van mijn mens zijn
Je kwaliteiten niet echt gezien
en op waarde geschat
was je gaan geloven dat
je mooiste kracht
niet van waarde was
Zelfs kleiner makend
geen blindelings vertrouwen
in je eigenheid en
aanvoelende zuiverheid
zo puur en ongeremd
aangewend
om door aanpassing
het te versluieren
Mannelijke vriendelijkheid
gemist als draagkracht
en daadkracht
neemt het nu
zijn plek weer in
in mij
en geeft het dat
aanmoedigende zetje
aan jou
om te voorschijn
te komen
Je bezielt mijn hart
en laat het zingen
met eigen toon
en kleur
doorstralend
in mijn wezen
stap ik het speelveld op
dat leven heet