Zichtbaarheid

Ik ben zeker niet de enige die dat spannend vind. Het leeft bij meer mensen, zo bleek ook bij de masterclass, die ik laatst volgde. Waarom vinden we dat zo spannend, zichtbaar zijn? Waarom is het niet voor ieder van ons vanzelfsprekend om je eigenheid te laten zien en je uit te spreken? Het vraagt een vorm van kwetsbaarheid die we graag bedekken en beschermen. We vragen ons misschien af hoe we overkomen en of we niet afgewezen zullen worden als we uiting geven aan onze werkelijke gevoelens en zienswijze? En dan bedoel ik niet aangeleerde ideeën en overtuigingen delen over wat goed is en wat hoort in het gezin of in de maatschappij. Nee, dan heb ik het hier over dat pure gevoel uitspreken, recht uit het hart, wat misschien wel niet te verklaren valt en niet herkenbaar is voor iedereen.

“Meer zichtbaar zijn in mijn praktijk, dat wil ik graag. En wat staat mij in de weg?” Het was de vraag die ik stelde tijdens een masterclass over intuïtief systemisch coachen. Ik was blij om een sessie te mogen ondergaan tijdens deze avond. Ik had geen vermoeden van wat er boven tafel zou komen…

De diepte in
Intuïtief systemisch coachen, deze manier van benadering van systeemopstellingen, spreekt mij erg aan. Het resoneert met mijn eigen aanvoelende manier van werken in mijn praktijk. Ik liet mij graag meenemen de diepte in, naar mijn lichaam en gevoel. Terwijl ik afdaalde naar mijn buik merkte ik al dat het idee (het verlangen vanuit mijn hoofd) wat ik bij aanvang had er al niet meer toedeed. Toch namen we de vraag mee en gingen op zoek naar de werkelijke bron van ‘zichtbaar willen zijn’ terwijl wij waren ‘ingetuned’ op ‘het wetende veld’.

Verzwegen kinderen
Ik werd mee teruggenomen naar mijn tijd in de baarmoeder, naar mijn moeder en vervolgens de vrouwenlijn van grootmoeder, overgrootmoeder en betovergrootmoeder. Daar stuitten wij op een verborgen geheim. Het voelde als een zwaarte in mijn lichaam wat op mij drukte. Met het toevoegen van de katholieke kerk werd die druk alleen maar groter. Het bleek om gestorven, ongeboren kinderen en abortus te gaan. Kinderen die verzwegen zijn, waar niet over gepraat mocht worden. Het verdriet was voelbaar en raakte ook aan mijn persoonlijke ervaring. Het is al weer bijna twintig jaar geleden dat ik zelf besloten had om mijn zwangerschap af te breken. Met veel verdriet, schaamte en schuldgevoel. Ik heb wel ruimte aan die gevoelens gegeven maar het was niet iets om zomaar openlijk over te spreken.

De natuurvrouw
We gingen verder en verder terug in de vrouwenlijn, verder terug dan de tijd van de macht van de kerk en kwamen terecht bij een heks, een hele lieve en krachtige vrouw. Een natuurmens die werkte met kruiden en vooral vrouwen hielp in samenwerking met de natuurkrachten. Daar werd ik heel blij van. Het voelde als deel van mijn eigen natuur.
Zoals we weten belandden heksen vroeger vaak op de brandstapel voor hun intuïtieve vermogens en natuurlijke werkwijze.

Op deze reis naar binnen en naar mijn vrouwelijke voorouders, gaf ik ruimte aan de verzwegen en ontkende kinderen. Deze kinderen en de natuurvrouw kregen erkenning en mochten hun plek weer innemen. Ze werden zichtbaar op hun rechtmatige plaats in het familiesysteem.

Inspiratiebron
Als iedereen zijn eigen plek kan innemen, ontstaat er ontspanning en balans in het familiesysteem. Ik voelde de ruimte en rust in mij na afloop van deze sessie. Als ik zichtbaar wordt geef ik als het ware zin aan deze ervaring van de kinderen die onzichtbaar moesten blijven. Ik voel de inspiratie en kracht die uitgaat van dit gegeven. Voor deze kinderen, voor de natuurvrouw, voor mijn kind, voor mijzelf en voor het Leven voel ik de impuls om stap voor stap naar buiten te komen en mijn ware natuur te laten zien, zonder dekmantels. De angst is ook wel aanwezig maar deze inspiratiebron voelt groter dan dat.

Durf jij zelf helemaal aanwezig te zijn of voelt verschuilen veiliger? Wat staat jou in de weg?

Uit liefde voor het systeem
Systeemopstellingen kunnen op prachtige wijze helderheid verschaffen en heling brengen op bewuste en onbewuste blokkades. We zijn allemaal deel van allerlei systemen: familie, eigen gezin, organisatie en school waarin een ordening en bepaalde (onuitgesproken) regels gelden. Als heftige gebeurtenissen worden ontkend of iemand wordt bijvoorbeeld verstoten in de familie, voelt een ander vanuit loyaliteit naar het systeem zich (onbewust) geroepen om de balans te herstellen. Puur uit liefde voor het systeem wordt dit gedaan, terwijl het blokkades in het eigen lichaam en leven kan veroorzaken.

Positief effect
Om steeds meer Jezelf te kunnen zijn, wil alles zichtbaar worden: de pijn, de wonden, de verborgen geschiedenis. Veel pijn ligt opgeslagen in ons bekken. Als je bedenkt dat wij de ervaringen uit ons eigen leven en uit vorige generaties met ons mee kunnen dragen, kun je je wellicht de diepte en hardnekkigheid van deze daaruit voortkomende patronen en overtuigingen voorstellen. Door ruimte en erkenning te geven aan de pijn, brengen we heling in dit gebied en in onze seksualiteit. Dit zal ook van invloed zijn op de levensvreugde, creativiteit en speelsheid die passen bij het tweede chakra in het buikgebied. Deze heling zal doorwerken op al onze relaties en heeft daarmee een positief effect op onze omgeving en de wereld.