Schoonheid achter het hek

Al wandelend door het bos met de stralende zon op het prachtige lichte groen, viel mijn oog op de schoonheid achter het hek. Korenbloemen, klaprozen en fijnbesnaarde grassen trokken mijn aandacht en spiegelden de pracht en kracht die vaak verscholen liggen in onszelf. En dat kunnen ook net zo goed de prikkelende brandnetels zijn die we graag vermijden maar juist een transformerende kracht in zich dragen. Wat moet er in jou allemaal achter het hek blijven, wat wordt liever niet gezien?

Zo binnen zo buiten
In deze tijd worden we gevraagd om ‘achter het hek’ te staan, ons aan de regels te houden en op gezette tijden en onder bepaalde voorwaarden mogen we een stap naar buiten maken. Wat er buiten gebeurt, gebeurt ook van binnen. Ons hoofd, onze aangeleerde gewoonten en overtuigingen houden graag de controle op wat er aan de buitenkant wordt getoond. Geselecteerd en gecensureerd komt de tekst of houding naar buiten en geven we uiting aan wat er in ons leeft.

Gevangen
Durven we achter het hek vandaan te komen, er overheen te klimmen of de muur gewoon af te breken? We ervaren een onvrijheid en denken dat die ons van buitenaf wordt opgelegd. Toch is het de onvrijheid van binnen die ons het meest gevangen houdt. Het beeld wat we van ons zelf hebben gecreëerd moet uit alle macht in stand gehouden worden. Het beeld wordt gesteund door een positieve bevestiging die we ontvangen. Maar dat beeld kan zo afgebrokkeld worden door een negatieve uiting over ons functioneren of ons uiterlijk. Het is aan verandering onderhevig, het komt en het gaat. Er moet toch iets achter dat beeld liggen? Een vrijheid en schoonheid die er is, zonder voorwaarden? Het is een vrijheid die herontdekt wil worden en waar we de verbinding mee verloren zijn. Die vrijheid is nooit weggeweest. Durf over modderwegen, door bagger heen en over schone laantjes te gaan. Eer het donker en het licht in jezelf, het een is niet beter dan het ander.

Stoerheid
Ik wilde altijd graag de harmonie bewaren in een omgeving van heftigheid en koos (on)bewust het pad van kwetsbaarheid en zachtheid om balans te brengen en het contact met mijn gevoel niet te verliezen. Ik had ook het spoor van stoerheid kunnen kiezen maar daarvoor had ik een heel groot deel van mijzelf moeten wegstoppen. Vaak werd ik lief genoemd en daar had ik een hekel aan want lief zijn en kwetsbaarheid associeerde ik met zwakte. Ik wilde stoer en krachtig zijn. Daarom wilde ik wel op rugby maar voetbal had mijn passie. ik was sportief en zeker fanatiek en lange tijd was voetbal mijn stoere sport. Het gaf enig tegenwicht aan mijn gevoeligheid. Uiteindelijk werd ik zelfs keepster en ging ik de uitdaging aan om naar de hoeken te duiken en mij voor de bal te gooien. Het heeft mij vast wel geholpen in een zekere stevigheid maar het was juist de acceptatie van mijn zachtheid wat mij de weg naar mijn kracht toonde. Achter die liefheid kwam soms ook een duveltje te voorschijn. Steeds meer kregen beide kanten in mij de ruimte.

Vrijheid
Wat we in de buitenwereld zien, speelt zich ook van binnen af daarom worden we er door geraakt. Breng de aandacht van buiten naar binnen. Het brengt ons terug bij de vrijheid en lichtheid in ons hart. Misschien herken je het diepe verlangen om voluit te leven en vrijuit te spreken? Helemaal Jezelf te zijn? Laat stap voor stap het beeld van jezelf en de verwachtingen los, laat de muur zakken, kleur buiten de lijntjes. Sta jezelf toe in elk moment opnieuw te voelen wat er tot uiting wil komen. Steun je eigen hart, dan kom je los van de bevestiging van buiten. Neem je overtuigingen onder de loep en vraag je af of ze nog kloppend zijn. Zo bewandel je steeds meer je ware pad, achter het hek vandaan, in vrijheid.

Meer weten….?