Regelmatig komen er cliënten in mijn praktijk die na de diagnose van kanker chemotherapie hebben ondergaan. Ze melden zich met neuropathie in de extremiteiten, met name de voeten.
Perifere zenuwen aangetast
De behandeling met chemo kan de zenuwbanen beschadigen (neuropathie). Eén of meer zenuwen werken dan niet goed meer. Bij perifere polyneuropathie zijn de perifere zenuwen aangetast. Deze zenuwen lopen naar de armen en benen, handen en voeten. Meestal zijn de uiteinden van deze zenuwen beschadigd. Dit heeft vooral invloed op de werking van de spieren en het gevoel.
De klachten kunnen zich uiten in:
- brandende of stekende pijn
- prikkelingen of tintelingen
- doof gevoel
- veranderd gevoel, bijvoorbeeld het gevoel alsof je op watten loopt
- pijn door aanraking of temperatuurwisseling
- evenwichtsstoornissen
- spierzwakte
- kramp in de spieren
Vanuit de reguliere geneeskunst wordt aangegeven dat die klachten moeilijk te behandelen zijn. Soms kan er misschien nog iets gedaan worden met medicatie. Er worden praktische tips gegeven zoals: Zorg voor goede nachtrust en voldoende beweging. Vermijdt koude of warme temperaturen zoveel mogelijk. En let op je schoeisel.
Lichaam en geest in strijd-stand
Dat acupunctuur hierin veel kan betekenen, is vaak nog onbekend. Naast de behandeling van pijn en sensaties in handen en voeten kunnen verscheidene problemen mee behandeld worden, zoals vermoeidheid, angst, onrust, slaapproblemen en gespannen spieren. Als de chemotherapie en eventuele andere behandelingen achter de rug zijn, is er opluchting. Maar lichaam en geest staan meestal nog in strijd-stand. De focus is vooral mentaal gericht geweest op doorzetten en overleven. Het gevoel is daarin niet altijd meegenomen. Er kunnen gevoelens naar de oppervlakte komen, zoals angst, verdriet en onzekerheid. Het lichaam is ziek geworden en dat heeft een enorme impact op het vertrouwen, alles is niet zo vanzelfsprekend meer. Dat alles niet meer zo vanzelfsprekend is, leidt ook tot een dieper besef. Wat vind ik nu echt belangrijk? Het leven wordt opnieuw onder de loep genomen. Waar ben ik uit contact gegaan met mijzelf en mijn wensen?
Hoe te leven met onzekerheid?
Hoewel ieder mens eigenlijk niet weet hoe het zal lopen in het leven, wordt een persoon met kanker wel heel direct geconfronteerd met de eindigheid van het leven. Gedurende ons leven schuiven we dat meestal liever voor ons uit, totdat het opeens niet te negeren valt. De neiging is er om in verhalen rond te blijven cirkelen of gedachten proberen weg te zetten. Gedachten komen gewoon op, we hoeven ze echter niet te voeden of weg te drukken. Je hoeft er niet van weg. Nee, je wordt uitgenodigd om er juist naartoe te gaan. Durven voelen en toelaten. Durven zijn met ‘niet weten’. Los komen van het verhaal in je hoofd.
Daarin ligt de rust en het vertrouwen……
Meer weten…