We hebben allemaal een Zelf-genezende kracht in ons. Daar hoeven we niets bijzonders voor te doen, het is natuurlijk. Als we een wondje op onze huid hebben, regelt het lichaam vanzelf de genezing. Er is een kracht in ons die ons hart doet kloppen, het haar doet groeien en de cellen in ons lijf regelmatig vernieuwt. De wijsheid van ons lichaam weet precies hoe het werkt.
Als wij ons er niet mee ‘bemoeien’, herstelt het lichaam vanzelf de balans.
Controle
Daar begint nu het probleem: Wij willen de boel vaak controleren. Gedurende ons leven maken we van alles mee. Die ervaringen slaan we ergens op en die kunnen, bewust of onbewust, ons referentiekader beïnvloeden. Wat we mee hebben gekregen van onze omgeving en opvoeding bepaalt hoe we de wereld waarnemen en hoe we erop reageren.
Programmaknoppen
Allerlei ‘programmaknoppen’ zijn als het ware geïnstalleerd. Hebben we eerder onveiligheid ervaren in ons leven, dan maakt zich nu opnieuw angst van ons meester als een bekende knop wordt ingedrukt. Of we krijgen te horen dat we iets verkeerd gedaan hebben en onmiddelijk wordt het ‘ik ben niet goed genoeg- programma’ geactiveerd.
Cliëntervaring:
“Hormonale schommelingen, sinterklaasdrukte en het enthousiasme van mijn jongste zoon. Ik voel me onrustig en niet fijn. Ik besluit het advies van Marion ter harte te nemen. Ik ga iets doen wat ik graag wil…. Een heerlijke wandeling maken in het natuurgebied hier in de buurt… alleen…
Ter plaatse komen gedachten af en aan.. de zorgen om mijn zieke vader, hoe zal het verder gaan met hem… Ik voel het verdriet opkomen als ik denk aan zijn dagelijkse gevecht om in zijn leven alles zo te laten zijn zoals het was. Ik wandel rustig verder en geniet van de stilte en de natuur om mij heen. Langzaam komt er rust in mijn hoofd. Ik denk terug aan een van de bijzondere ervaringen die ik mocht meemaken tijdens de behandelingen van Marion. Ik voelde toen het gemis van mijn oma, die in mijn jeugd is overleden. Ik was me er niet bewust van dat dit zo’n invloed op mij had. Maar sinds die tijd voel ik mij meer dan ooit verbonden met haar. Aan het eind van mijn wandeling vind ik een “schat”.. ik glimlach even naar de hemel en voel me rustig.
Later die avond voel ik een migraine aanval opkomen. Ik besluit geen paracetamol in te nemen, maar de oefening te doen die Marion me geleerd heeft. Tijdens de oefening ga ik terug naar mijn kinderjaren. Ik zie een jong meisje en omarm haar zoals ik mijn eigen kinderen omarm… vol liefde… ik voel dat ze gelukkig is, ik lach om haar fratsen en bewonder haar creativiteit. Ik ben trots op haar. Dan ga ik naar het 12 jarige meisje die stil in haar bed ligt. Ik kus haar op haar voorhoofd en zeg haar dat ze niet bang hoeft te zijn…..
Ik voel me oké… ik hoef geen paracetamol, want de hoofdpijn is bijna helemaal weg… “
Helende kracht
Als we emoties en gevoelens kunnen toelaten zonder weg te drukken of te ‘parkeren’ dan kan de helende kracht de ruimte krijgen. Negeren we de pijnlijke gebeurtenis dan zetten we een blokkade in ons systeem. We sluiten de deur om niet te hoeven voelen zodat we kunnen ontwijken of ons kunnen aanpassen, als een overlevingsstrategie. We kunnen er ook over blijven nadenken en piekeren en op die manier het werkelijk voelen uit de weg gaan.
Deur naar genezing
Als kind zijn overlevingsmechanismen behulpzaam om te kunnen omgaan met situaties. Als volwassene mogen we dit mechanisme gaan doorzien, zodat er ruimte komt voor andere mogelijkheden. Maar dan moeten we ons eerst bewust worden van de pijn en in staat zijn om het te voelen. Ervaringen en overtuigingen die als pijn/ emotie in ons liggen opgeslagen, hebben een remmende werking op de geneeskracht in ons. Zo gauw we pijn en emoties durven toelaten, zetten we de deur naar genezing weer open.
Meer weten…?