Een grote, krachtige man stapt mijn praktijk binnen. Van het nuchtere type, niet zeuren maar doen en schouders eronder. Ook al kan hij soms misschien zich wat star en hoekig uiten in contact met zijn omgeving, er is een gevoeligheid daaronder voelbaar.
Kwetsuren
Hij heeft veel last van zijn rug en doet zwaar werk zegt hij bij het eerste consult. Al pratende tijdens de behandelingen komen er ook emotionele kwetsuren naar boven die hem op zijn hart hebben geraakt maar waar hij misschien liever overheen stapt. Zo van: dat is geweest en het is niet anders. De nuchterheid voelt als een bescherming om niet te hoeven voelen. Ik spreek die gedachte naar hem uit. Ik geef aan dat in openheid en kwetsbaarheid er verbinding kan ontstaan, dan kun je elkaar echt ontmoeten. Ik zie het binnenkomen in hem. Vervolgens deelt hij dat zijn relatie niet lekker loopt en dat hij boosheid ervaart ten aanzien van zijn werk. Hij heeft besloten om daar maar gewoon zijn eigen ding te doen. Als ik vraag wat er onder die boosheid ligt, breekt er opeens iets open. Emotie komt naar buiten, de geraaktheid wordt zichtbaar.
Verzachting
Zo zie ik gaandeweg steeds wat meer verzachting in hem ontstaan. Het jongetje in hem dat zich niet gezien en gehoord voelt, wordt aangeraakt. Hij is opgegroeid met duidelijke en stevige hand. Er was niet echt ruimte voor emoties en gevoelens. Tijdens de behandelingen beginnen opgebouwde verdedigingsmechanismen wat te smelten. Er kan liefde en licht naar binnen sijpelen. Door de ontstane scheurtjes heen van het bouwwerk rond zijn hart.
Duidelijke verbetering
Zo’n negen maanden geleden kwam hij voor de eerste keer in mijn praktijk. Al gauw bemerkte hij een duidelijke verbetering van zijn klachten, hij had nauwelijks meer last van zijn rug. Soms werd het nog wel even wat erger als hij het bijvoorbeeld heel druk had op zijn werk. Maar het herstelde ook weer snel. De laatste maanden kwam hij nog één keer per maand voor een onderhoud/ reset. Het ging heel goed, de situatie bleef mooi stabiel. En deze week hebben we het na dertien behandelingen afgesloten en trekt hij zelf aan de bel als het nodig is.
Verbinding
Hij vertelt dat hij naast de enorme verbetering van zijn rug ook veel heeft gehad aan de gesprekken. Het heeft hem anders naar zichzelf en situaties doen kijken. Als hij aangeeft dat het hem inzicht heeft gebracht over hoe hij met zijn dochter omgaat, krijg ik kippenvel en maakt mijn hart een sprongetje. “Het contact is veranderd, zegt hij, ik kan mij meer in haar verplaatsen.” Zo mooi hoe verbinding met jezelf een positieve verandering te weeg kan brengen in verbinding met de mensen om je heen.
Onder de pet vandaan
Bij het weggaan is hij zijn pet vergeten, die ligt nog naast zijn stoel op de grond. Een uurtje later haalt hij die weer op. Wat symbolisch denk ik even: dat hij zomaar vergeten is zijn pet op te zetten. Alsof hij even ‘naakt’ de deur uit is gegaan zonder beschermingslaagje…
Meer weten? Neem gerust contact op.
Foto: Vika Glitter, Pixabay
